4 KRUISJES [met vertraging]

We hadden ons er nog zo tegen gewapend. Om te voorkomen dat er iets tegen-natuurlijks zou gebeuren. Ik bedoel het druk krijgen in de vakantieperiode. Maar tevergeefs, want druk hebben we het bij CatchRadio toch gekregen. Met de voorbereidingen voor onze start van het naseizoen. Die start staat ingepland voor ZONDAG 6 SEPTEMBER a.s., dus komt snel naderbij.
Ik zal jullie niet hier vervelen met allerlei info over het "winterseizoen" van CatchRadio. Onze website wordt de aankomende dagen gebruikt om van alles daarover te vertellen. Een nieuwe programmering, nieuwe programma's, programma's in een nieuw jasje, plannen voor de komende maanden ... dat allemaal komt op de website uitgebreid aan bod.

Maar er was nog een "los eindje", wat ik moest wegwerken aangaande het jubileum van Woodstock. De 4e clip. welnu, hier is ie en het is ook al een monumentale. Enjoy!!!

4 KRUISJES .. [3]

4 KRUISJES ...... [2]

4 KRUISJES .....

.....kunnen er achter WOODSTOCK worden gezet. 15 augustus tot 18 augustus 1969 zijn de voor echte liefhebbers magische data, waarop "de moeder van alle Rockfestivals" plaatsvond.
Een festival, wat mijn tijdgenoten en ik in hun geheugen gegrift hebben staan. Diezelfde tijdgenoten en ik delen ook nog eens de mening, dat er nooit meer nadien een festival werd gehouden met een gelijke impact.
Er werden namen voor altijd gevestigd, dat is een keihard feit.

Maar laat ik niet lyrisch worden, want als ik daar eenmaal mee begin hahahaha.
We gaan vanaf vandaag t/m maandag elke dag gewoon een lekkere clip neerzetten om nog eens lekker te genieten [de ouwe taaien] dan wel om te proberen te begrijpen welk gevoel zoiets als Woodstock in de geest van die tijd losmaakte [de jonge blaadjes].
Geniet ervan, we hebben mooie dingen bij elkaar gehaald. We openen met wat ook de opener van het festival was [ik had bijna "mega-gebeuren" getypt, maar besef bijtijds dat wij dergelijke opgeblazen termen helemaal niet gebruikten].
Ladies and gentlemen ....Mistaaaaaaaaaaah Richie Havens.

A VOICE [MADE OF AND FOR ROCK]

Hier zeg ik niet veel anders bij dan luister en huiver: The Voice Of Rock ... Misterrrr Paul Rodgers ... bijgestaan door Mick Ralphs [leadguitar], Boz Burrell [bass] en de lekker hakkende en beukende Simon Kirke.
Rodgers & Kirke waren al maatjes bij de Free [wie ken ze nie?]Ralphs kwam uit The Hoople hoek, waar ie met mot was weggegaan [:)] en Burrell [fameus om zijn waggelgang over de buhne] kwam van King Crimson.

O ja, de "board" van CatchRadio heeft besloten, dat er in het "nieuw seizoen" zeker een BadCo - special gaat komen. Whoepieeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!!!!

In alle rust scharrelen in de archieven, niet worden lastig gevallen door "opgefokte" overjarige trendvolgers, het leidt werkelijk tot verrassende resultaten. Die rust brengt me ongemerkt steeds vaker en verder terug in de tijd. Eigenlijk ook wel verklaarbaar, omdat we vooral dit jaar op CatchRadio weinig tijd en ruimte hebben gegeven aan de jaren 60-70, de periodes, ik hoef het feitelijk niet te benadrukken, waarin heel veel .. wat zeg ik ... alles gebeurde in de muziek.
En zonder daar overdreven over te doen merk ik tijdens mijn zomerse snuffeltochten in het archief, dat het me goed doet steeds meer en steeds weer bij die periode 60-70 uit te komen. Godsamme, wat een ongelooflijke hoeveelheid goeie, echte muziek zit er daar samengebundeld. Neem nu The Byrds, het clubje van vooral Roger McGuinn, Gene Clark en Chris Hillman, waar David Crosby ook nog wat noten heeft laten horen.
Opgekomen in the 60-ties was het vroeg in the 70-ties al over voor the Byrds als groep. Maar wat een impact hebben ze gehad op de muziek!!!!
Daarom een "ode" aan de heren via een live verise van het prachtige Chestnut mare. Ik had het toen al en heb het, merkte ik, nog steeds: als ik dit liedje hoor zie ik een prachtige merrie draven. Tja, kan er ook niks aandoen. :)

CATCHRADIO SNUFFELHOEK [2]

"Typical american" is een stempel, wat zonder enige gêne op Tom Petty [al of niet vergezeld van zijn Heartbreakers] kan worden geplaatst. In Polderland nauwelijks in beeld [hits zijn er wel geweest maar meestal zeer bescheiden] is Petty in de US een grote jongen.
Ik kwam hem tegen of liever een album of 20 op een niet in het oog springende plek in het CatchRadio-archief. Misschien is dat wel de reden, dat als Petty op CatchRadio wordt gedraaid het zijn hier bekende songs zijn als Refugee, Freefallin', Learning to fly en Into the great wide open. Allemaal lekker, maar dat weten de kenners wel.
Met de oordoppen op om het geluid van tegen de ramen kletterende regen te verbannen ben ik eens goed voor Tom Petty gaan zitten. Ook zijn solo-albums passeerden daarbij.
En zoals wel meer gebeurd op dat soort momenten pakt de muziek, die soms oneerbiedig recht-voor-zijn-raap American count[r]y rock wordt genoemd, je bij de ballen.
En viel op dat moment de beslissing om straks, als het nieuwe CatchRadio-seizoen is begonnen in een soort special-programma [oei nu verklap ik al iets van de nieuwe programmering :)] waarvoor nog naar een pakkende titel wordt gezocht, ook aandacht aan Mister Petty te gaan besteden. Want ik weet nu al dat dat de moeite waard zal zijn. Wat ook blijkt uit de clip van Won't back down [live]. Proef ook daar maar eens van.

RadaR