OV CHIP GOLD CARD

Van sommige dingen moet je je haast wel afvragen hoe het in hemelsnaam mogelijk is. Ik doe dat bijvoorbeeld bij het keiharde feit, dat van mijn 10 pogingen om een spiegelei te bakken er structureel 4 mislukken. En over het gegeven, dat de toiletpapierrol vrijwel altijd net aan vervanging toe is als ik een sanitaire uittreding achter de rug heb.
Maar deze jongen is niet zo simpel als hij klinkt; hij stelt zich ook vragen, die een breder verband raken, die een maatschappelijke en soms zelfs economische scoop hebben.
Één zo’n vraag borrelde zojuist op. Doordat die fraaie nieuwe nieuwslezeres vertelde, dat de kosten van de in te voeren OV-chipkaart nog eens 100 miljoen hoger gaan uitvallen. Waarmee de totale invoeringskosten op dit moment [want we zijn er nog niet] al het dubbele bedragen van de kosten, die in de financiële paragraaf van het oorspronkelijk projectplan waren vermeld.
Het kan niet anders of dat ding wordt de OV-chip Gold Card, zo duur wordt hij.
Waarom is het toch zo, dat overheidsprojecten nationaal [Betuwelijn, Rijn-Gouwelijn, Haagse Tramtunnel, A’damse metro, ov-chipkaart en nog vele vele anderen] én internationaal [HSL, JSF, Afghanistan etc etc] structureel qua kosten uit de bocht gieren?
Zou het werkelijk nog zo zijn, dat die oude ambtenaren-mentaliteit en –trucs anno 2008 nog alle kans en ruimte krijgen zich zo uitbundig te manifesteren? Die truc van het budgetje opmaken, want anders word ik volgend jaar gekort; jullie moeten hem kennen. En dus 10-tallen miljoenen [ik raam laag] in een bodemloze projectput worden gestort om gevoeglijk het riool in te verdwijnen.
Of zouden al die projectambtenaartjes incompetente kneuzen zijn, die geen enkel benul hebben van het verschil tussen werkelijke en fictieve kosten? Maar wel een handtekening mogen zetten onder de volgende cheque van 7 of meer cijfers.
Kernvraag in het geheel is natuurlijk of en zo ja hoelang wij dat wegsmijten van geld [het zijn wel de koopkracht-procentpunten, die wij jaar na jaar inleveren .. misschien spreekt dat jullie eerder aan] nog gelaten over ons heen laten gaan.